 |
12 t/m 17 Maart 2007 |
 |
|
Hieronder vind u eerst het fotoalbum van de vakantie met de Zonnebloemboot die ik samen met mijn vriend Eric heb gemaakt. |
Als je op de startknop drukt dan gaat de fotoshow automatisch. De foto's wisselen om de 8 seconden. Je kunt d.m.v.de pijltjestoetsen ook handmatig door het fotoalbum bladeren. O ja deze foto's zijn bewerkt en kleiner gemaakt. Als je graag een foto wilt hebben om af te drukken....... Stuur mij dan een mailtje: info@connyshoekje.nl, dan stuur ik de originele foto in ware grootte naar je door!
|
|
Maandag 12 Maart 2007. En zo gebeurde het …… en vandaag moesten we ons tussen 13.30u en uiterlijk 14.30u melden bij de Zonnebloemboot aan de Rijnkade in Arnhem. De Valys-taxi zou ons om 12.00u bij mij thuis in Prinsenbeek ophalen. Eric zou rond 11.30u bij mij zijn, hij moest met de deeltaxi vanuit Halsteren komen. De taxi’s waren ons vandaag niet zo goed gezind. De deeltaxi van Eric maakte samen met Eric een Brabantse rondreis waardoor hij i.p.v een half uur bijna 2 uur onderweg is geweest en om 11.50u bij mij arriveerde. Ik dacht al dat hij meteen van de ene in de andere taxi kon stappen maar dat was niet zo. Om 12.30u was de Valys-taxi nog niet bij ons en zijn we gaan informeren waar deze bleef. Er werd gezegd dat de taxi binnen 5 minuten bij ons zou zijn. Die 5 minuten werden bijna 20 minuten. Pas om 12.50u stopte de taxi bij ons op het erf. Ook dit verliep niet vlekkeloos. Bij het aanvragen van de taxi had ik doorgegeven dat ik twee koffers en een rolstoel bij had en ze zouden daar rekening mee houden en een iets grotere auto sturen. Mooi niet dus…. Er kwam een gewone taxi en deze had ook al een andere passagier bij zich. Het werd een heel gedoe om onze bagage in de kofferbak te proppen. Mijn rolstoel werd helemaal uit elkaar gehaald en uiteindelijk lukte het de chauffeur om de koffers en mijn stoel in de kofferbak te krijgen. Alleen de wielen paste er niet meer bij. Die wilde hij op de achterbank tussen Eric en mij in proppen maar dat was ook geen doen. Dus alles weer uit de kofferbak en op een andere manier proppen. Ik kreeg het al spaansbenauwd…….zag me al met een slag in beide wielen bij de boot aankomen. Volgens de chauffeur was er niets aan de hand en zat alles er goed in en zouden we ook nog ruim op tijd bij de boot zijn. Om 13.05u vertrokken we dan eindelijk richting Arnhem. Na een wilde rit waarbij we soms boven de 150km reden en ik vond dat de chauffeur halsbrekende toeren uithaalde, arriveerde we om 14.20u bij de boot. Hier stonden meteen een paar vrijwilligers klaar om ons te helpen met de bagage en ons op de boot te helpen. Binnen op de boot werden we verwelkomd door Anneke Meijer en deelde een vrijwilliger onze naamkaartjes, sleutels en informatieboekje uit. Anneke begeleidde ons daarna naar onze hut alwaar onze koffers al mooi neergezet waren. Na een korte uitleg over de werking van de deuren, lampen, badkamer en bedden….. bracht Anneke ons naar de salon waar we een kopje koffie/thee aangeboden kregen en even bij konden komen van de reis. In de salon voelde ik mij niet zo op mijn gemak omdat het daar erg druk en rumoerig was, iets waar ik niet zo goed tegen kan. Na een poosje kwam er al iemand naar ons toe om kennis te maken en dat bleek Joke te zijn. Zij kwam ons meteen het een en ander vragen over de verzorging, medicijnen enz. Even later kwam er een andere vrijwilligster bij ons en dit was Bartine en dat was heel leuk. Bartine had namelijk een dikke week voor onze vakantie mijn website ontdekt en gezien dat ik deze week met de boot mee zou gaan in dezelfde week als haar. Ik had al een beetje naar haar uitgekeken en zij dus naar mij. Voor haar was het makkelijker omdat zij door mijn website al wist hoe ik er uitzie. Wat nog leuker was is dat Bartine in onze groep ingedeeld was als vrijwilligster en mij ook zou helpen met mijn verzorging! De gasten en vrijwilligers worden namelijk in vier groepen ingedeeld: geel, groen, blauw en rood. Dit gebeurd zodat de vrijwilligers efficiënter kunnen werken. Wij als gasten hebben er eigenlijk niet zoveel van gemerkt want je praat en doet met iedereen. Alleen met de verzorging en begeleiding kregen wij vrijwilligers uit de gele groep (onze groepskleur) toegewezen. En met de groepsfoto worden de foto’s per groepskleur gemaakt.
Rond 14.45u startte “MS De Zonnebloem” haar motoren en begonnen we aan ons “reisje over de Rijn”.
Een kwartiertje later zijn Eric en ik naar onze hut gegaan. Ik was flink moe en ben even een uurtje op bed gaan liggen om te rusten en Eric volgde mijn voorbeeld.
We hebben tot 17.50u op het zonnedek gezeten en toen was het tijd om naar binnen te gaan voor het diner. Daar zag ik wel een beetje tegen op want dat betekende weer de drukte in.
We vonden voorin de eetzaal een mooi plaatsje aan tafel. Bartine en Karin kwamen bij ons aan tafel zitten en we hebben best goed met elkaar kunnen kletsen.
Karin kon ik wel minder goed verstaan dan Bartine doordat Karin nogal snel praat maar ik geloof niet dat zij daar veel van gemerkt heeft dat ik niet alles verstond.
Ik ben zo gehaaid dat ik aan 1 of 2 woorden genoeg heb om een beetje te begrijpen waar het over gaat..... soms gaat dat ook weleens verkeerd hoor J
 Vannacht werd ik rond 03.00u wakker doordat het licht steeds aan en uit ging. Eric gebruikt nooit licht dus was het heel vreemd dat er nu mee geknipperd werd. Omdat ik in bed mijn hoorapparaat niet kan en daardoor helemaal niets kan horen, dacht ik dat Eric mij d.m.v het licht riep. Dat is namelijk de enige manier om mij wakker te krijgen of door mij door elkaar te schudden. Toen ik met slaperige ogen omkeek naar Eric zijn bed zag ik hem samen met een zuster op het randje van zijn bed zitten. Daar schrok ik wel even van want ik dacht dat hij ziek geworden was. Gelukkig bleek er niets ernstigs aan de hand te zijn. Eric kon niet slapen doordat de airco veel lawaai maakte, hij had nog geen oog dicht gedaan. Van de airco had ik dus geen last maar ik heb wel last van de geluiden die in mijn eigen hoofd zitten (tinnitus ofwel oorsuizen) Omdat ik daardoor moeilijk in kan slapen heb ik voor het slapen gaan een slaaptabletje. Ik kon mij dus heel goed indenken dat Eric door het vervelende geluid niet kon slapen. De zuster heeft hem warme melk gebracht en uiteindelijk heeft hij toch nog een paar uurtjes kunnen slapen. Doordat ik wakker was geworden had ik meer moeite om terug in slaap te vallen vanwege mijn eigen herrie, dat was minder. Maar ik ben uiteindelijk ook nog ingedut. Om 06.15u werd ik wakker door het trillen van de motor….. een teken dat de boot weer ging varen. Vandaag ging de reis richting Keulen we zouden daar rond de middag aan komen. Ik ben toch weer een beetje ingedoezeld en rond 07.30u was ik echt helemaal wakker. Ik heb toen het gordijn open geschoven zodat ik vanuit bed lekker naar buiten kon kijken en dat ging goed, ik had geen last van het water. Als ik maar niet naar het water keek maar er overheen naar de oevers zeg maar. Rond 08.00u kwam Bartine vragen of wij al op wilde staan en of zij mij kon helpen met de verzorging. Ik heb lekker rustig gedaan en aan de wastafel mijn verzorging gedaan zodat Eric rustig kon douchen. Rond 9.00u waren we klaar en zijn we naar boven naar de eetzaal gegaan voor een heerlijk ontbijt. Wat een verwennerij was dat zeg……elke dag heel veel verschillende soorten brood, broodjes, beleg, koffie, thee, jus d’range, melk… noem maar op… je kon zoveel nemen als je zelf wilde. Vrijwilligers hielpen ons aan het buffet om onze borden te vullen en aan tafel kwam een wagentje met alle dranken langs. Ze kwamen geregeld vragen of wij nog iets wensten. En we konden ook in alle rust ontbijten, mochten er zolang over doen als we wilden….echt een ontzettende verwennerij!! Na het ontbijt zijn we even naar de salon geweest want we wilde een paar dingetjes kopen en het winkeltje ging om 11.00u open. Nadat we consumptiebonnen etc gekocht hadden zijn we weer lekker naar het zonnedek gegaan want het weer was vandaag weer prachtig, volop zon….het was goed toeven buiten. Rond 11.30u kregen we bezoek van Joke en Bartine. Zij kwamen vragen of wij even mee wilde gaan naar een andere kamer zodat Eric daar kon luisteren of het stiller was. Onze kamer was achteraan op de boot, dichtbij de motoren en dus gehoriger. Deze andere kamer was vooraan op de boot en veel rustiger. Wij wilde deze kamer graag proberen. We zaten er wel van te kijken hoor dat er zo snel iets geregeld werd terwijl we er niet eens om gevraagd hadden! Daarna zijn we eerst gaan lunchen….. ook weer zo uitgebreid…… en na het eten hebben Joke en Bartine onze spullen weer ingepakt en zijn we verhuisd naar de andere kamer. Daar heeft Bartine alle spullen weer netjes op zijn plaats gelegd. Daarna hebben we nog eventjes gerust op bed en inmiddels was de boot ook in Keulen aangemeerd. We hadden voor deze middag twee vrijwilligster toegewezen gekregen: Rianne en Wil, om Keulen onveilig te gaan maken. Rond 14.00u zijn we met z’n viertjes vertrokken richting de Dom van Keulen. Eric en ik waren al eens in de Dom geweest en wij zouden in eigenlijk vanmiddag naar een Chocolademuseum gaan. Helaas was dit museum gesloten en daarom zijn we toch naar de Dom gegaan. Op het plein voor de Dom stond een “levend standbeeld” waar we een poosje bij hebben staan kijken en daarna gingen we de Dom in. Daar hebben we geen spijt van gehad want de Dom is zo groot en we zijn nu een gedeelte geweest waar wij toen niet waren geweest. In de Mariakapel hebben we bij Maria een kaarsje aan gestoken. Daarna weer naar buiten en daar was weer een nieuw “levend standbeeld” bijgekomen. Een soort Spaanse Don Juan. Daar hebben we ook even bij staan kijken en ‘dat beeld’ wenkte mij dus ik in de rolstoel er heen en heb er 20 eurocent in zijn koperen vaas gedaan. (veel hé J) Toen gaf hij mij met een galante armzwaai zijn hand en gaf mij een handkus….oooooooohhhh jeeeeeeee J Na het bezichtigen van de Dom zijn we gaan wandelen door de winkelstraten van Keulen en op zoek gegaan naar een terrasje in de zon. Na lang dwalen hebben we dat terras gevonden en wel …… op de Zonnebloemboot J De gebouwen in het centrum van Keulen zijn zo groot en hoog waardoor ze alle zon achter zich lieten. Je kon ook merken dat het vakantieseizoen nog niet begonnen was en dat dit één van de eerste dagen met zonneschijn was. Er waren nog niet zo veel terrasjes open. We waren rond 16.00u bij de boot terug en hebben op het zonnedek lekker wat gedronken. Omdat ik erg moe was van de wandeling en al van plan was om na het diner toch met Eric naar de salon te gaan (ik vond het zo rot dat ik hem gisteravond alleen liet en hij zo vroeg terug was) ben ik naar de hut gegaan om een poosje te rusten. Tegen etenstijd ben ik weer naar boven gegaan. Raar trouwens hoor….. normaal ga je naar boven als je naar bed gaat maar wij gingen deze week naar beneden als we het over onze slaapkamer hadden en naar boven voor de salon en eetzaal. We waren ook steeds de kluts kwijt in links en rechts en welke kant we nou opgingen…J Doordat wij vroeg in de eetzaal waren konden we een mooi plekje in de eetzaal bemachtigen. Helemaal achterin een vrije tafel met ruim uitzicht. Paula en Rianne waren tijdens het diner onze tafelgenoten en we hebben gezellig met elkaar gekletst. Vanochtend met het ontbijt hadden we hier ook gezeten en ik had toen opgemerkt dat het op deze plaats niet zo rumoerig was als voor in de zaal waar we gisteren zaten. Ik was dus wel blij dat we hier weer konden zitten. Na het diner ben ik zoals ik van plan was mee gegaan naar de salon. Er zou vanavond ook een optreden zijn van een zanger en daar was ik ook wel een beetje benieuwd naar. Toen we de salon binnen kwamen was zanger Uli Lares al met zijn optreden begonnen. Helaas was de muziek voor mij erg hard en kon mijn CI (hoorapparaat) dat niet hebben waardoor ik die al snel uit moest zetten. Ik heb samen met Eric een kop thee/koffie gedronken en een paar foto’s gemaakt van Uli. En om 20.45u heb ik het toch maar voor gezien gehouden. Ik zat daar naast Eric met mijn CI uit en kon dus niets horen. Dat betekende dus ook dat ik Eric niet kon horen en liplezen ging ook erg moeilijk omdat het daar in de salon te donker voor was (sfeerverlichting) en ik ook iets te ver van Eric af zat vanwege mijn rolstoel. Dat schoot dus ook niet op. Gelukkig vond Eric het niet erg dat ik toch weer zo snel de rust van de hut op ging zoeken. Ik was van alle inspanning deze dag ook weer best moe en ben in de hut meteen in mijn bed gedoken en in slaap gevallen. Het gehobbel met de rolstoel door de straten van Keulen deed ook pijn aan mijn gevoelige buik. Maar daar heb ik verder niet over gezeurd hoor want als ik van alles wilde genieten dan hoorde dat er bij......dus niet zeuren J Eric heb ik niet meer gezien. En ik heb gedroomd van al het mooie, leuke en lieve dingen die ik deze dag meegemaakt heb. Gisteren was het allemaal nog wat onwennig maar vandaag voelen we ons helemaal thuis en hebben het reuze naar ons zin gehad en we genieten van alles wat we meemaken. Dit is écht vakantie houden en de ellende van alledag even achter laten……heerlijk J
Vanochtend werd ik rond 05.30u weer wakker door het trillen van de motoren, een teken dat we weer in de vaart waren ….. deze dag richting Andernach. Ik kon wel merken dat we nu verder van de motoren af sliepen want de trillingen waren niet zo hevig als gisterochtend. Ik heb nog een uurtje liggen doezelen en rond 07.00u was ik echt wakker en heb het gordijn weer open gedaan om te genieten van al het moois langs de oevers van de Rijn. Het uitzicht werd mooier doordat de omgeving meer heuvelachtig werd met leuke dorpjes en vooral de mooie soms pittoreske kerken hadden mijn aantrekkingskracht. Eric werd rond 07.30u wakker en vertelde dat het gisteravond heel gezellig was geweest en hij pas rond 00.30u op zijn kamer was. Hij had op onze nieuwe kamer ook uitstekend kunnen slapen en geen last gehad van de airco of andere geluiden. Rond 08.30u kwam Mieke mij helpen met de verzorging. Eric was inmiddels al klaar daarmee. Mieke heeft mij lekker verwend met een douchebeurt. Net als gisteren zaten we weer rond 09.00u van een voortreffelijk ontbijt te genieten. Na het ontbijt hoorde ik dat ik in de kapsalon terecht kon voor een verwenbeurt door onze vrijwillige kapster Mevr. Garssen. Zij was zelf als gast mee aan boord samen met haar (schoon)moeder en had zich bereid verklaard om ons te verwennen in de kapsalon. Zij vroeg of ik het leuk vond om mijn haar in de krul te zetten…….ik vond alles goed J Ze heeft mij heerlijk verwend……haar gewassen…krullen er in…..onder de droogkap met uitzicht op de oevers van de Rijn…..kopje thee er bij……nou wat wilt een mens nog meer hé J Ik was rond 12.00u klaar dus mooi op tijd voor de lunch. Inmiddels had de boot Andernach bereikt. Andernach is een leuk Romeins stadje dat vooral bekend is om zijn vele ijssalons en daar wilde wij ons vanmiddag op gaan storten. Na nog even gerust te hebben gingen we rond 13.45u samen met vrijwilligsters Joke en Sylvia op pad. Het was deze dag ook weer mooi weer maar er waaide wel een wat frissere wind. We hebben gezellig door Andernach gewandeld en van alles bekeken zoals: Een oude stadsmuur uit de 12e eeuw, de Rijnpoort uit de 13e eeuwse stadswal, de Mariendom (Maria Hemelvaart kerk). Na de stadswandeling zijn we op zoek gegaan naar een leuk terrasje en dat vonden we op het marktplein van Andernach. Hier hebben we genoten van warme chocolademelk met slagroom mjammie J We vonden het iets te fris voor een ijscoupe en waren ook nog geen open ijssalons tegengekomen. Op de terugweg naar de boot kwamen we die ijssalon wel tegen en daar leek het wel alsof er een zending Hollanders losgelaten was hahahahaha....... heel het terras zat vol met Hollanders. We konden het toen toch niet laten om ook even van het Andernachse ijs te proeven en hebben een ijshoorntje gekocht en dat smaakte ook mjammiemjammie J Op weg naar de boot kwamen we een apparaat tegen met zakjes voor hondepoep. Deze waren ons gisteren en vanmiddag ook al opgevallen. Joke haalde er twee zakjes uit voor in ons plakboek. Ik zei namelijk steeds als ik een foto wilde maken dat ik die moest maken voor Eric zijn plakboek was. Eric merkte dan weer op “ja maar ook voor het jouwe”, dus hebben we nu twee hondepoepzakjes voor in onze plakboeken (die ik nog moet gaan maken) Rond 16.00u waren we weer terug op de boot waar om 17.00u de fotograaf zou komen om groepsfoto’s te maken, dus ik had nog eventjes tijd om te gaan liggen. De groepsfoto’s worden gemaakt door de vaste “Zonnebloem-fotograaf” Detlef en toen wij rond 16.45u in de salon kwamen was Detlef al druk bezig om de mensen van de rode groep naar zijn wensen te plaatsen voor de foto. Ik was op een mooi plekje gaan zitten dichtbij de plek waar Detlef zijn foto’s maakte en had er zo goed zicht op om zelf ook met mijn camera mee te knippen Helaas kan mijn camera binnen niet zulke mooie foto’s meer maken…… ik ben toe aan een nieuwe camera geloof ik…..dus de foto’s die ik van de groepen heb gemaakt zijn niet zo duidelijk. Gelukkig maar dat Detlef betere fotospullen bij zich had en zijn foto’s vast beter gelukt zullen zijn. Onze groep was als laatste aan de beurt om gefotografeerd te worden. Dat was geen ramp want Detlef maakte er een leuke show van. Hij had ook een heel verhaal over de drie vogeltjes die hij bovenop zijn camera had zitten. Het enige wat ik van dat verhaal heb meegekregen is dat de vogeltjes Jan, Piet en Klaas heette en wij daar naar moesten kijken. Doordat wij als laatste groep gefotografeerd werden kwamen we als laatste aan het diner. Het diner was vandaag een “lopend buffet”. De koks hadden flink uitgepakt en ontzettend hun best gedaan – heel de week trouwens hoor want het eten was uitstekend. Nou, ben ik een hele moeilijke eter en dan vooral wat warm eten betreft. Zelfs ik heb deze week best veel en lekker gegeten … nou en dat wil wat zeggen,….dat is een hele kunst om voor elkaar te krijgen Eric zijn buikje groeide deze week ook gestaag en volgens zijn eigen zeggen was hij in verwachting van een tweeling en kon elk moment bevallen J Doordat we nu zelf ons eten konden pakken, waren we sneller klaar met het diner, rond de klok van 19.00u al. Dat kwam mooi uit want vanavond zou om 20.30u de Kapitein van de Zonnebloemboot: Ronald Keikes, een vragenuurtje en diavoorstelling over de boot houden. De boot “MS De Zonnebloem” is overigens pas een jaar oud. Begin vorig jaar is deze boot in gebruik genomen. Voor de verandering wilde ik ook eens aan dit avondprogramma deelnemen i.p.v vroeg naar bed te gaan. Vandaar dat het fijn was dat ik ervoor nog een uurtje plat kon. Halverwege het vragenuurtje werd ik wel erg moe, maar ik heb het toch uitgezeten. Ronald had er zin in om over “zijn boot” te praten, hij had dan ook heel veel te vertellen. Helaas kon ik er weinig van verstaan. In het begin heb ik heel veel moeite gedaan om mij te concentreren om iets op te kunnen vangen en dat is dus erg inspannend en vermoeiend..... een ringleiding was in dit geval een uitkomst geweest. Niet alleen voor mij maar voor alle gasten. De gasten van de boot bestaan voor het grootste deel toch uit oudere mensen en die dragen bijna allemaal hoorapparaten en zitten dus met hetzelfde probleem als mij. Dat bleek ook wel deze avond want er zaten op het einde veel mensen te slapen..... logisch gevolg als je het niet kan volgen en oud en moe bent! Gelukkig liet Ronald ons ter ondersteuning van zijn verhaal ook veel dia’s zien van de boot en van alle tekens langs het water. Daardoor was het ook voor mij toch wel leuk om er bij te zijn, al had het wat mij betreft iets korter mogen duren. Om 22.00u was Ronald uitverteld en verlangde ik naar onze hut waar een lekker bed op mij stond te wachten. Eric ging nog lekker naar de salon en heeft het daar naar zijn zin gehad tot de late uurtjes. Hij vermaakt zich nu prima zonder mij hoor!!
Vanochtend ben ik niet wakker geworden door het trillen van de motoren. Dat komt vast doordat ik gisteravond zo moe was en later in bed lag dan de dagen ervoor. Ik werd pas rond 07.30u wakker en toen ik het gordijn openschoof zag ik van achter de heuvels de zon opkomen. Dat vond ik heel mooi…..zo lekker liggend in bed……de slaap nog in mijn ogen en dan zo’n mooie zonsopkomst……het beloofde weer een mooie dag te worden! Vandaag gaat onze reis eerst langs de beroemde berg “De Lorelei” en vlak erna bij het plaatsje Oberwesel keren we en varen terug richting Nederland. Maar eerst leggen we vandaag nog aan in Koblenz. Wij hadden liever nog een eindje door gevaren, we hadden nog helemaal geen zin om naar huis te gaan, zo goed hadden we het naar ons zin. Maar aan alle leuke dingen komt ook een einde hé….gelukkig zijn er nog twee volle dagen te gaan voor het zover was. In het logboekje dat we elke dag uitgereikt kregen stond deze leuke tekst: Oh schoonste dag der dagen, ’s Morgens nog een halve week en ’s middags nog slechts twee dagen. Toen ik wakker werd vertelde Eric dat hem gisteravond gevraagd was of ik het leuk vond om in de stuurhut via het omroepsysteem, bijzonderheden te vertellen over wat er langs de Rijn te zien was. Volgens Eric was Marco (het hoofd vakantieweek die deze taak op zich nam/had) het een beetje beu en dacht Marco dat ik het wel leuk zou vinden. Bovendien heb ik een luide en duidelijk stem…..dat zeggen ze…ik weet het niet hoor. Ik geloofde geen snars van het verhaal en dacht dat ze gisteravond een beetje met Eric hadden zitten dollen. Ik ben er dus verder niet op ingegaan. Mieke kwam vandaag wat later omdat zij eerst met de verzorging van een andere gast begonnen was. Dat vond ik niet erg en ik heb lekker op mijn bed liggen genieten……heerlijk! Om 09.15u waren we zover dat we konden gaan ontbijten en we werden vanochtend verwend met een gebakken eitje bij het ontbijt. Terwijl we zaten te ontbijten kwam er een vrijwilliger naar ons toe en vroeg mij hetzelfde verhaal als wat Eric vanochtend verteld had. Toen begon het dus wel serieus te lijken. Het leek mij best wel leuk om even “reisleidster” te mogen zijn en het gaf ons ook gelegenheid om in de stuurhut een kijkje te nemen en dan ook nog eens een kijkje op het mooiste stukje van de Rijn…… zo’n kans moesten we ons zeker niet voorbij laten gaan natuurlijk! Ze gingen eerst even aan Marco vragen of het nog nodig was dat ik kwam. Ik moest dan wel opschieten werd er verteld. Wij dus snel het laatste beetje van ons ontbijt naar binnen gewerkt en toen werden we naar de stuurhut gebracht. Daar kreeg ik van Marco de microfoon in mijn handen gestopt en wat uitleg en toen mocht ik aan de slag, echt leuk hoor J Tijdens een Lourdesreis heb ik tijdens de busexcursie door de Pyreneeën ook eens een stukje voor reisleidster mogen spelen……dus ik had ervaring……ahum…ahum….. Dit was wel even moeilijk omdat ik niet wist wat er ging komen en de tekst nog niet gezien had, dus het was echt voorlezen en niet vertellen.....zoals het eigenlijk hoort en zoals Marco het deed. Maar ik deed het volgens Marco goed. Fred, de stuurman, vertelde ook nog extra bijzonderheden maar dat was lastig voor mij, want ik kon niet verstaan wat Fred zei. Dus dan nam Marco weer even de microfoon over om die dingetjes te vertellen. Doordat wij aan de late kant waren hoefde ik maar twee stukjes voor te lezen, het was dus zo weer klaar…jammer. Ik heb al door gegeven dat als ze een assistent-reisleidster zoeken, ze mij altijd op kunnen roepen hahahaha Eric genoot ook in de stuurhut, hij mocht op de stuurmanstoel zitten en genoot daarvan, hem mogen ze vragen als tweede stuurman J Toen wij in de stuurhut zaten, keerde de boot bij Oberwesel om weer koers te zetten naar huis. Dat was wel heel leuk om dat alles vanuit de stuurhut te kunnen zien en mee te maken. Alle communicatie die daar aan vooraf gaat met de bemanning onderling en de overige scheepvaart. Na deze leuke ervaring zijn we op het zonnedek gaan zitten want het was weer heerlijk buiten. En de omgeving was ook hartstikke mooi: heuvels/bergen, dorpjes, kastelen en ruïnes, wijngaarden …teveel om op te noemen en ik heb aardig wat zitten klikken met mijn camera. Ook het beeldje van “Frau Lore” maar dat vond ik een beetje tegenvallen. Het is maar een klein beeld, dat je zo over het hoofd ziet. Het is dat wij er voor gewaarschuwd werden anders hadden we het niet eens gezien. Rond de middag meerde we aan in de haven van Koblenz. We moesten daarmee wel even wachten omdat er een ander schip op onze aanlegplaats lag. Dit was een Amerikaans schip de “River Melody”. Ik hoorde van Eric dat dit schip in Keulen ook naast ons had gelegen en dat de mensen via onze boot aan wal moesten. Iemand anders vertelde dat wij dat schip deze week al vaker tegen waren gekomen. Dat was mij ontgaan……ik zag het nu voor het eerst. Na een heerlijke lunch waarbij we weer ontzettend verwend werden met allerlei lekkere salades zijn we samen met Riki en Tonia gaan passagieren - zoals ze dat noemen – in Koblenz. In Koblenz vloeien de Rijn en de Moezel ineen en vormen zo een landtong: De Deutsche Eck. Op de Deutsche Eck staat een enorm standbeeld van Keizer Wilhelm II. Verder hebben we daar hele mooie gebouwen gezien met hele mooie gevels, mooie fontein, een ‘wasserstande muur’, leuke standbeelden en veel winkels en niet te vergeten leuke terrasjes waar we ook gebruik van hebben gemaakt. Ook deze middag waren we weer rond 16.00u op de boot en ben ik eerst een uurtje gaan rusten en daarna nog even op het zonnedek gezeten en daar nog wat lekkers gedronken. Het was niet druk op het zonnedek, wij twee en Ingrid; een vrijwilligster kwam bij ons zitten voor een praatje. Even later kwam Kapitein Ronald ook even bij ons zitten om wat te kletsen. Ik kwam hem bekend voor maar waarvan??? Ik verteld dat ik zo'n 20 jaar geleden mee was als vrijwilligster en hij dacht mij daarvan te kennen want toen was hij er ook al als stuurman. Ronald vroeg of wij morgenavond iets te doen hadden rond 18.00u. “Nee, etenstijd is het dan”, zei ik. “Willen jullie dan mijn gasten zijn tijdens het diner”, vroeg Ronald. “Ja dat willen wij wel”. Ik had verder niets door en Ronald ging met Eric naar de stuurhut voor een rondleiding. Gisteren was daar geen gelegenheid voor omdat we toen aan het varen waren maar nu lag de boot stil en kon het wel. Ik bleef samen met Ingrid nog een beetje kletsen en pas na een minuut of tien begon langzaam tot mij door te dringen dat het morgen vrijdag is en dat we dan om 18.00u het “Captainsdiner” oftewel simpel ‘’feestelijk afscheidsdiner’ zouden hebben. Ik meteen in paniek want O jee….......... We hadden voor vertrek een brief gehad waarin gevraagd werd of wij voor dit diner rekening wilde houden met onze kledingkeuze…..feestelijk kleding graag! Maar ik heb helemaal geen feestkleding want ik ga nooit naar feesten of verjaardagen etc omdat die veel te druk en vermoeiend voor mij zijn. Ik heb alleen spijkerbroeken en truien en shirts maar niets feestelijks. In 1e instantie had ik me daar thuis al druk over gemaakt maar bedacht me later dat het geen ramp zou zijn en het zo’n vaart niet zou lopen…….maar nu moesten we met de Kapitein himself aan tafel dineren…….dan moet je toch netjes voor de dag komen!! Ronald vond dat ik mij daar niet druk over moest maken en we mochten gewoon allebei in spijkerbroek komen. Ik vond het allemaal wel spannend en een hele eer hoor om door hem uitgenodigd te zijn. Hierna was het weer tijd voor het diner. Vanavond zaten we met Ingrid en Albert aan tafel en dat was ook weer gezellig. Tijdens ons gesprek kwam ter sprake dat ik ’s avonds altijd vroeg naar bed ga mede doordat het in de salon te druk is voor mij. Albert vroeg daarop of ik het leuk zou vinden om iets anders te gaan doen i.p.v zo vroeg naar bed. Wat dan?? Hij stelde voor om na het diner nog even aan wal te gaan om een stukje te wandelen. Nou dat leek mij inderdaad heel leuk en ook lekker om nog even een beetje frisse lucht in te ademen. Hij moest wel eerst toestemming vragen aan de leiding en dan zouden Ingrid en hij met ons een stukje gaan wandelen. We kwamen weer goed weg want Albert had eigenlijk bardienst in de salon maar mocht toch met ons naar buiten. Bofkonten dat wij zijn hé J We hebben lekker langs de Moezelkade gewandeld en via de binnenstad terug want Ingrid wilde graag de mooie fontein zien waar wij over verteld hadden. En Albert was benieuwd naar een gevel. Ik had hem verteld dat wij vanmiddag in de winkelstraat een gevel hadden gezien met boven in de nok een heel groot beeld van een vrouwengezicht dat naar beneden keek. Riki had dat gezien en maakte mij er op attent want anders had ik het niet gezien. Het zijn hele hoge huizen en je zit niet naar de lucht te kijken als je door de stad wandelt, toch!? We hebben de gevel gevonden en ontdekte dat het waarschijnlijk de beeltenis van Maria moest zijn en dat het gebouw vroeger een weeshuis of kraamkliniek of zoiets is geweest. Want aan de muur waren ook beelden te zien van een soort zuster met baby en een moeder met kind. Naar ons idee waakte Maria van bovenaf over de kinderen……zou goed kunnen dachten wij. Ik heb er helaas geen foto van. Rond de klok van 21.00u waren we weer terug op de boot alwaar de muziek ons al tegemoet kwam. Deze avond hadden we Alexandro te gast , die de gasten met zijn muziek kwam vermaken. Ik heb de goeie man niet gezien en ben de herrie meteen ontvlucht en naar mijn hut gegaan waar ik ook meteen het bed ingedoken ben. Het was vandaag weer een hele mooie en leuke dag geweest waar ik/wij weer ontzettend van genoten hebben. Eric bleef nog lekker nagenieten bij de muziek van Alexandro en hoogstwaarschijnlijk ook van een paar glazen “blond schuimend bier”J
Vanochtend werd ik pas om 07.30u wakker…..de avondlucht had me gisteravond goed gedaan denk ik. Ik heb ook geen motoren voelen trillen. Later bleek dit te kloppen want toen ik het gordijn open deed, bleek dat we nog voor anker lagen aan de kade van Koblenz! Dat was vreemd want het was de bedoeling dat vanochtend om 05.30u de trossen losgegooid zouden worden. Zou de bemanning zich verslapen hebben….of was er iets anders aan de hand?? We kwamen er al snel achter…….er bleken saboteurs aan boord te zijn! Er zat een touw in de schroef waardoor het schip niet kon varen. Er moest eerst een duikersbedrijf uit Bingen komen, om dit touw uit de schroef te verwijderen. Op het schip gingen allerlei speculaties de ronde over de daders en Eric en ik en Mevr.Polman kwamen als verdachte naar voren vanwege onze opmerkingen van gisteren: “wij willen niet weg en maken het schip onklaar”. Het touw is onderzocht in het forensisch lab van de staf. Daar hebben ze geprobeerd de daders te ontmaskeren maar helaas voor hun waren alle vingerafdrukken door het water gewist hahahahaha......... Wij konden dus met een gerust hart aan boord blijven J Eric had vanochtend een verwenbeurt. Op het schip is namelijk een speciale verwen badkamer ingericht. Hierin staat een groot bubbelbad en er kan muziek gedraaid worden en iets met lampen geloof ik. Het bad kan ook omhoog en omlaag zodat mensen beter in kunnen stappen of beter verzorgd kunnen worden. Je kon op afspraak van deze badkamer gebruik maken en hier werd heel veel gebruik van gemaakt. Eric had ook wel zin in zo’n heerlijke verwenbeurt en mocht vanochtend van 08.00u tot 08.45u van het bad gebruik maken. Hij heeft er heerlijk van genoten en terwijl Eric lag te badderen werd ik door Gijs in de douche geholpen. Het was Eric alleen een beetje tegengevallen dat “Zuster Josefien” hem gezelschap hield in de badkamer. Hij had liever zuster Mieke en Bartine bij zich gehad. “Zuster Josefien” was namelijk de scheepsarts van deze week “Dokter Jos” J Na onze badbeurten konden we rond 09.30u gaan ontbijten. Vanaf de ontbijttafel zagen we dat de duikers nog druk bezig waren om het touw uit de schroef te krijgen. Gelukkig is dit karwei gelukt en rond 10.15u konden we de trossen losgooien en onze bootreis vervolgen. Het was de bedoeling dat we vandaag naar Düsseldorf zouden varen maar door het oponthoud werden deze plannen gewijzigd. We konden Düsseldorf niet meer tijdig bereiken om er van boord te gaan (passagieren). Daarom is besloten om tot het plaatsje Neuwied te varen en daar aan te meren zodat wij daar nog de gelegenheid hadden om de middag te passagieren. Rond de klok van 11.00u bereikte we Neuwied al. Wij zaten op dat moment lekker op het zonnedek te genieten en konden mooi het aanmeren volgen. Een heel werk nog hoor om het schip goed aan de kade te krijgen en alle trossen vast te maken. Het was vandaag wel wat fris op het zonnedek en om 11.30u zijn we toch maar naar binnen gegaan. Dat kwam mooi uit want de bezichtiging en verkoop van de groepsfoto’s bleek gestart te zijn. We hebben van alle groepen een leuke foto gekocht. De foto’s waren helemaal niet duur maar wel mooi en zo hebben we een mooi aandenken aan deze reis! Rond de klok van 12.00u was het lunchtijd en hebben we het ons weer laten smaken. Na de lunch zijn we al vrij snel samen met Bartine en Anneke op stap gegaan in Neuwied. We hebben er wat rondgewandeld, er was niet zo heel veel te zien. Na wat door de winkelstraten gewandeld te hebben kwamen we een leuk terras tegen waar we op neergevallen zijn en omdat het vandaag een beetje frisser was hebben we lekker warme chocomelk met slagroom genomen. Na een poosje op het terras vertoeft te hebben, zijn we weer een eindje gaan lopen en gingen we weer richting de boot. We waren daar nogal vroeg waardoor we besloten om nog een stukje over de “Rheinpromenade” te wandelen, daar was het heerlijk rustig en aangenaam toeven. Rond 15.30u waren we weer terug op de boot en zijn we op het zonnedek gaan zitten en daar nog wat gedronken. Ik ben rond 16.00u naar de hut gegaan om nog even een dik uurtje te kunnen rusten. Om 17.15u kwam Eric ook naar de hut om zich te verkleden voor het “Captainsdiner”. Ik ben toen ook opgestaan en heb me ook verkleed en wat opgetut (valt mee J) Ik was wel wat zenuwachtig want vanochtend hadden we de menukaart gekregen van het “Captainsdiner” en daar stonden een aantal dingen op die ik niet lust. We begonnen met garnalencoctail en daarna bouillon……..die zijn niet aan mij besteed K Ik dacht dat wij met de hele bemanning aan tafel moesten zitten omdat zij heel de week gezamenlijk aan een tafel aten. Ik maakte me er al druk over wat ze wel niet van mij moesten denken met mijn gezeur over het eten Gelukkig viel het allemaal mee want we hoefde niet met de hele bemanning aan tafel maar alleen met Kapitein Ronald en Ingrid en wij twee. Ronald moest ook geen garnalencoctail dus ik was niet de enige en toen waren mijn zenuwen ook meteen weg en hebben we een heel gezellig diner gehad. We hadden een rustig plekje in de eetzaal waar we lekker konden kletsen en ik alles goed kon volgen, dat was ook fijn. Ronald moest om 19.30u van tafel en het nagerecht laten schieten. Het schip zou namelijk om 19.30u weer gaan varen en vannacht doorvaren om zo de verloren tijd van vanochtend in te halen en ons tijdig in Arnhem te laten arriveren. Toen het nagerecht werd binnengebracht (ijs) gingen alle lichten uit en liep er in elk gangpad iemand vooraf met vuurwerk…..mooi hoor! Na het diner werden er een aantal vrijwilligers in het zonnetje gezet. Zij waren voor de 5e, 13e of 25e keer mee. Ook werden er mensen bedankt maar wie, hoe of wat, dat kon ik allemaal niet volgen. Het waren er heel wat want we hebben heel wat afgeklapt J Pas om 20.45u gingen we weg uit de eetzaal en toen ben ik nog even met Eric mee naar de salon gegaan omdat dit de laatste avond was. In de salon zat een gast; Mevr v/d Velden, op haar accordeon te spelen. Ik heb het tot 21.30u volgehouden in de salon en toen richting de hut gegaan en zo kwam er voor mij een einde aan weer een enerverende en leuke dag op “MS De Zonnebloem”. Helaas was dit de laatste dag……maar aan het afscheid dachten we liever nog niet te veel. Eric heeft nog lekker doorgefeest tot de late uurtjes en vermaakte zich vast erg goed aan de bar J
De laatste nacht op de boot hebben we goed geslapen. De boot is heel de nacht doorgevaren maar daar hebben we helemaal niets van gemerkt. Volgens de planning zouden we vandaag rond de klok van 09.30u in Arnhem arriveren. De verzorging begon daarom vandaag al om 07.30u. Wij waren rond 08.00u al klaar en zijn ons laatste ontbijt op de boot gaan nuttigen. Terwijl wij zaten te ontbijten arriveerde we al in Arnhem, dat was dus erg vroeg rond 08.20u ….een uur eerder dan gepland. Ze hadden flink doorgevaren vannacht. In Arnhem motregende het en was het gedaan met het mooie weer dat we deze week hadden gehad. Wat dat betreft hebben we echt geboft hoor J Wij hoefde ons helemaal nergens druk over te maken. Onze koffers werden door vrijwilligers ingepakt en naar het hoofddek gebracht, de kamer werd ook opgeruimd door hen……luxe, luxe, luxe !!!!! Na het ontbijt gingen we richting salon waar alle gasten zaten te wachten op de ‘ophalers’. Wij zouden rond 10.45u door de Valys-taxi opgehaald worden dus hadden nog eventjes de tijd voor we definitief afscheid van iedereen moesten nemen. Sommige vrijwilligers kwamen al langs om afscheid te nemen en dat is nooit een leuk moment als je het zo goed naar je zin hebt gehad. Wij hadden echt nog wel een weekje willen blijven hoor…….dus het afscheid gaf wel een beetje weemoed in onze buiken K Onze taxi was er al vroeg want om 10.15u werd er gemeld dat de taxi voor “Kapitein” er was…..en dat ben ik, dus was het onze beurt om afscheid te nemen en de Zonnebloemboot te verlaten…sniksniksnikkerdesnik LLL Nadat alle bagage in de auto zat…….dat ging vandaag beter dan afgelopen maandag want we hadden nu wel een ruimere auto……was het moment van vertrek daar. Na veel gezwaai verlieten we de Rijnkade en ging de tocht naar de snelweg richting Prinsenbeek. We hadden een aardige en praatgrage chauffeur waardoor de rit vrij snel ging en we zo thuis waren. Om precies 12.00u reed de taxi ons erf op en was ik weer thuis. Eric moest nog een stukje verder reizen naar Halsteren. Maar hij heeft eerst nog bij ons gegeten en we hebben natuurlijk meteen onze verhalen verteld aan mijn vader en broer. Eric werd om 14.00u door de deeltaxi opgehaald en toen hij weg was ben ik mijn bed ingedoken en heb geslapen tot na 18.00u. Om 20.30u was ik weer helemaal stuk en ben lekker terug gekropen…..slaapkop hé J Ik had gedacht dat ik niet zo moe was omdat ik op de boot best veel gerust en goed geslapen heb. Maar het heeft natuurlijk best veel energie gekost zo’n week. Alle indrukken en belevenissen hebben ook al een grote impact en als je dan thuis komt dan komt dat ineens allemaal los en overvalt het je. Maar dat had/heb ik niet alleen want ik hoorde van iedereen dat ze de eerste dagen veel geslapen hebben. Wij hebben in elk geval een superweek gehad en erg genoten van alle verwennerij en al het moois van deze week. Als het aan ons ligt hopen we nog eens vaker mee te kunnen/mogen!!!!
Ik wil - mede namens Eric - iedereen die Reis 6 van 12 t/m 17 maart 2007 mogelijk heeft gemaakt........ HEEL HARTELIJK BEDANKEN........…ZONDER JULLIE WAS DEZE VOOR ONS ONVERGETELIJKE WEEK NIET MOGELIJK GEWEEST !! BEDANKT VOOR JULLIE INZET, AANDACHT EN TOEWIJDING, EN VOOR ALLES WAT JULLIE VOOR ONS GEDAAN HEBBEN, BEDANKT HET WAS SUPERGEWELDIG!!! JJJJJJJJJJJJJJJJ
|
|
Een weekje varen met de Zonnebloemboot over de Rijn,
|
|
HOME |
EVEN VOORSTELLEN |
COCHLEAIRE IMPLANT |
LOGBOEK |
LOURDES |
MIJN BOEK: 'VAN HOREND NAAR DOOF' |
ISRAEL 2013| |